TOMATENSALSA

Tomatensalsa kun je puur eten op een crostini maar ook in of bij een salade of op de tortilla chips.

Ingrediënten

  • 2 tomaten (vers zijn ze op hun beste)
  • 1 el fijngesneden sjalot of bosui
  • ½ teentje look
  • 1 el chardonnayazijn
  • 1 el sushiazijn
  • Sap van een halve limoen
  • Een scheutje olijfolie
  • Peper en zout
  • Hou je van pittigheid voeg dan een weinig (volgens smaak) fijngesneden chilipepertje toe
  • Groene kruiden naar smaak: peterselie, koriandere, basilicum of bieslook

Bereiding

  • Was de tomaten en snij ze (al dan niet gepeld) in brunoise en meng met de sjalot en de zeer fijngesneden (of geperste) knoflook. Breng op smaak met peper en zout.
  • Meng de azijn en het limoensap. Voeg dit naar smaak toe aan de tomaten.
  • Laat een 5-10 minuten staan en voeg dan eventueel nog wat verse groene kruiden toe en een scheutje olijfolie toe.

Voedingswaarde

 EnergieEiwitVetKoolhydratenSuikersVezels
100g46 kcal0.8g2.7g4g1.9g0.8g
Portie173 kcal3.2g10.1g15g7.1g3g

Tip

De smaken worden sterker met de salsa te laten staan.

Eventueel kan je de zaadlijsten van de tomaten verwijderen, laat deze uitlekken in een fijne zeef en doe de lek bij de azijn en limoen.

Lekker op een sneetje geroosterde bruschetta of als bijgerechtje bij vlees of vis.

LEVENDBARENDE TOMATEN

Toen ik mijn bio-trostomaten zag, wist ik aanvankelijk niet wat te denken. Dit had ik nog nooit gezien! Ze voelden nog stevig aan maar met onderhuidse eerder harde scherpe knobbeltjes.

Op mijn zoektocht naar antwoord, konden noch de groenteboer noch de telers dit fenomeen verklaren. Tijd om dan zelf verder op zoek te gaan.

Misschien zeldzamer bij tomaten maar het fenomeen is gekend onder de naam van VIVIPARIE of levendbarende waarbij zaden al kiemen terwijl ze nog aan de moederplant vastzitten.

Normaliter gaat een (ingedroogd) zaadje dat klaar is voor ontkieming, een periode van kiemrust in, dit noemt men “dormantie”. Maar sommige plantensoorten slaan deze kiemrust over. De zaden kiemen dan vrijwel meteen, soms nog vast aan de moederplant.

Vocht is daarbij essentieel: zonder een hoog vochtgehalte zou het zaad uitdrogen en is viviparie onmogelijk. Dit verschijnsel komt dan ook veelal voor in een vochtrijk klimaat.

Wij zien dit fenomeen veelal bij :

  • Zoutminnende planten: Aangezien zout schadelijk is voor de kieming is viviparie alhier een mechanisme om beter te kunnen overleven.
  • Bij niet-zoutminnende planten zoals tomaat, citrusvruchten (citroen, mandarijn) en sommige graansoorten (tarwe)

Bij het doorsnijden van de tomaat lijken de zaailingen op taugé, ze zien eruit als kronkelende wormachtige structuren.

De trigger voor viviparie wordt vooral gelegd in factoren die de dormantie periode kunnen beïnvloeden zoals de osmose in de plant, of biochemische “schoonheidsfoutjes” in veredelde gewassen.

Viviparie kun je zien als een aanpassing aan leefomstandigheden die ongunstig zijn. Het heeft geen zin later te kiemen als de milieu- omstandigheden niet verbeteren. Andere aanpassingsmechanismen dan het uitstellen van de kieming, moeten ervoor zorgen dat de overlevingskans van de plant groter wordt.

De trigger bij mijn bio-trostomaten is mij onbekend:

  • milieuomstandigheden?
  • Een ontwikkelingsfout in deze tomaatvariant?

Spijtig kan je na aankoop van tomaten het lot niet meer terugvinden om dit verder uit te pluizen.

Toch ook nog even meegeven :

  • Het toevallig eten van deze tomaatkiemen is niet gevaarlijk voor de gezondheid, ze zijn niet toxisch.
  • Viviparie bij graangewassen wordt “preharvest sprouting” genoemd, en kan grote economische schade veroorzaken.
https://www.zucsu.com/food/viviparie/